-- โฆษณา --

สงสัยจะติดใจในการทำอาหาร สำหรับนักร้องหนุ่ม “โย่ง-อนุสรณ์ มณีเทศ” ที่เจ้าตัวจริงจังขนาดไปลงเรียน ที่โรงเรียนสอนทำอาหารชื่อดัง “เลอ กอร์ดอง เบลอ” จนแฟนเพลงอดเป็นห่วงไม่ได้ กลัวหนุ่มโย่งจะไปเอาดีกับการเป็นเชฟ แล้วลืมเรื่องงานเพลง เจอตัวหนุ่มโย่ง ให้มาชี้แจงหน่อย ว่าจะผันตัวไปเป็นเชฟโย่งเลยมั้ย

“ด้วยความที่ชอบทำอาหาร คือจริงๆปีที่แล้วมีโอกาสได้ไปแข่งรายการทำอาหาร แล้วรู้สึกว่าสนุก แต่ก่อนหน้านั้นเราชอบทำอาหารอยู่แล้ว รู้สึกว่าการทำอาหารเป็นศิลปะอย่างนึง ไม่ใช่ทุกคนที่จะทำได้อร่อย ก็เริ่มสนใจและอยากไปเรียน”

“ตอนนี้ก็ไปลงเรียนที่ เลอ กอร์ดอง เบลอ รู้สึกว่านี่แหละใช่เลย ชอบมาก แล้วตอนนี้มีเป้าหมายใหม่คืออยากจะทำโรงเรียนสอนทำอาหาร เพราะเรามีสูตรแบบอาหารเหนือโบราณที่อร่อยมาก และหาทานยาก คืออยากมาถ่ายทอดและให้คนสืบสานต่อไปเรื่อยๆ”

คืออยากจะเปิดเป็นธุรกิจจริงจังเลยมั้ย?
“ตอนแรกอยากจะเปิดร้านอาหาร แต่คิดไปคิดมา ร้านอาหารมันเครียด อีกอย่างคืออยากทำให้พวกนี้ไม่ได้อยู่แค่เรา อยากถ่ายทอดไปเรื่อยๆ”

จะมุ่งมาทางธุรกิจอาหารเต็มตัวเลยมั้ย?
“ยังไม่เต็มตัวครับ ยังรับงานแสดง งานเพลงอยู่ครับ คือเหมือนอันนี้เป็นอีกงานนึงที่สนใจ แล้วจะไปให้สุด ไม่ทิ้งงานในวงการครับ ตอนนี้ก็ยังมีละครที่ถ่ายอยู่ครับ ส่วนเพลงอาจจะช่วงปลายปีครับ”

แฟนๆคิดถึงผลงานเพลง กลัวจะติดใจการทำอาหาร?
“ไม่หายๆ คือแฟนเพลงก็มีถาม ท้วงติงบอกว่า พี่โย่งเป็นนักร้องนะ(หัวเราะ) คือเดี๋ยวผมไปเล่นละคร ไปขี้ม้า ไปทำอาหาร ผมก็บอกว่าโอเค ใจเย็นๆนะ เราทำอยู่แล้ว ตอนนี้ก็เขียนเพลง ทำเพลงกันอยู่ เพียงแต่ว่าตารางยังไม่ได้ เล่นละครด้วย แล้วมีคิวเรียนทำอาหารอีก แต่เอาเป็นว่ามีแน่นอน”

รู้สึกยังไงที่เดี๋ยวนี้หลายคนเรียกเราว่าเชฟโย่ง?
“แฮปปี้นะครับ จริงๆอยากจะบอกว่าถ้าชอบอะไรก็ให้ทำ ให้เรียนรู้ เพราะอย่างน้อยจะได้มีสกิลติดตัว คือธุรกิจนี้เราก็ตั้งใจที่จะทำ เพราะเรามีที่อยู่แล้ว”

ถ้าพูดถึงตัวตนเราจริงๆ จะเป็นในด้านไหน?
“ก็ต้องร้องเพลงครับ แต่ช่วงนี้ก็ต้องพยายามทำให้สมดุลหน่อย เพราะไปทางอื่นเยอะ คือการร้องเพลงมันแฮปปี้ ได้ปลดปล่อย ผลงานเพลงเราไม่ยอมทิ้งแน่นอนครับ เพราะเป็นสิ่งที่ผมรัก อาจจะห่างหายไปบ้าง ในส่วนของเพลง แต่คอนเสิร์ตก็ยังมีอยู่เรื่อยๆ เพียงแต่ยังไม่มีเพลงใหม่ ซึ่งเราเคยประกาศในคอนเสิร์ตไว้แล้วว่า ถ้าปลายปีนี้ไม่มีเพลงใหม่ จะยุบวง(หัวเราะ) ต้องมีแน่นอนครับ”

เรียบเรียงโดย ณัฐกาญจน์  ลิ้มสุขสมบูรณ์

 

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here